Wymazana granica Śladami II Rzeczypospolitej Tomasz Grzywaczewski [Reportaż / 2020]

OPIS BIBLIOGRAFICZNY W ZAKŁADCE SZCZEGÓŁY.  

       Plażowicze maszerują drewnianym mostkiem przerzuconym nad uchodzącą do Bałtyku rzeką Piaśnicą. Pod pachami niosą ręczniki, parawany, dmuchane materace. Malutkie Dęb-ki w sezonie wakacyjnym nadymają się letnikami jak balon. Dzieci krzyczą, dorośli dyskutują. Skręcają w stronę plaży, wychodząc z sosnowego lasu. Rozkładają się na miękkiej łasze białego piachu. Przechodzą obok niego, nie zwracając nań szczególnej uwagi. Nie wiedzą nawet, że już są po drugiej stronie. On stoi trochę na uboczu. Pierwszy. Granitowy, wysoki na półtora metra słup. Czarne litery w dwóch liniach: ,Yersailles 28.6.1919"; „P" po jednej i „D" po drugiej stronie. Od nie-go wszystko się zaczynało. 5529 kilometrów wgryzającej się w Europę Środkową granicy oddzielającej II Rzeczpospolitą od Niemiec, Czechosłowacji, Węgier (przez kilka miesięcy), Rumunii, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Łotwy i Litwy. Linii na mapie przecinających kaszubskie bory, wielkopolskie niziny, śląskie kopalnie, karpackie szczy-ty, wołyńskie wąwozy, poleskie bagna, litewskie pojezierza, mazurskie puszcze. Kresek starannie wymazanych przez pakt Ribbentrop—Mołotow, niemiecką i sowiecką agresję, konferencję jałtańską. Przez Stalina, Hitlera, Roosevelta,