Studio formy otwartej Zbigniewa Libery Ronduda Łukasz [2011]

Ronduda Łukasz

Studio formy otwartej Zbigniewa Libery 

Praha 2011, Bario 

Str. 39, [1]

Oprawa broszurowa, 20 cm 

Tekst w jęz. polskim, angielskim i czeskim 

[4] barwne tablice poza tekstem 

Stan db. [małe otarcia kraw. okł., niew. przybr. okł.].

         Zbigniew Libera przez dwa semestry, na przełomie 2008 i 2009 roku, prowadził gościnną pracownię na AVU (Akademii Sztuk Pięknych) w Pradze. Program pracy ze studentami stworzył w oparciu o teorię Formy Otwartej Oskara Hansena oraz o Działania KwieKulik z lat 70. W powołanym przez siebie Studiu Formy Otwartej, Libera wypracował własny, oryginalny zestaw metod pracy ze studentami, nadając tym samym nowy wymiar tradycji Formy Otwartej. Warto tutaj zaznaczyć, iż wzmiankowana tradycja, ciągnąc się od końca lat 50 do czasów obecnych, jest jedną z najważniejszych narracji polskiej sztuki awangardowej. Wśród uczniów Hansena byli tacy artyści jak Grzegorz Kowalski, Emil i Elżbieta Cieślar, Paweł Freisler, Wiktor Gutt, Zofia Kulik, Przemysław Kwiek, Jan S. Wojciechowski. Każdy z nich wypracował własną strategię twórczą, której podstawę stanowiła redefinicja koncepcji Hansena. Szczególny rozgłos zyskała pracownia Grzegorza Kowalskiego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, który kontynuując dydaktykę Formy Otwartej, rozwijał własną metodę pracy ze studentami (Obszar wspólny / Obszar własny) ucząc m.in. Pawła Althamera, Artura Żmijewskiego, Katarzynę Kozyrę, Annę Mokką, Annę Niesterowiczl. Artyści ci, wciąż współcześnie odnoszą się na różne sposoby do Formy Otwartej. Początki zainteresowania Libery teorią Hansena i działalnością jego uczniów datują się na lata 1987-1989. Wtedy to artysta, po przeprowadzce z Łodzi, zamieszkał w podwarszawskim domu Zofii Kulik i Przemysława Kwieka w Łomiankach. W tym [...]