Przewodnik po dziale malarstwa obcego oprac. Michał Walicki [1936]

OPIS BIBLIOGRAFICZNY W ZAKŁADCE SZCZEGÓŁY.

Galerja malarstwa obcego w Muzeum Narodowem w Warszawie posiada wieloletnią już historję. Zawiązek jej sięga roku 1858, daty pozyskania zapisu Piotra Fiorentiniego, który złożył swą ko-lekcję Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Już w parę lat później, w r. 1862, dokonany został zakup szeregu obrazów na aukcji zbiorów Weyera w Kolonji: szczęśliwa ta tranzakcja powiększyła znacznie istniejący zawiązek zbiorów warszawskich, podnosząc równocześnie wydatnie ich poziom. Po skasowaniu szkoły, miasto przejęło sporą już podówczas galerję, kilkakrotnie zmieniając w ciągu lat następnych jej lokal. Zawartość kolekcji wzbogacił w r. 1905 hojny dar Cyprjana Lachnickiego, jednego z najbardziej zasłużonych mecenasów muzeum. W r. 1916 dotychczasowa galerja miejska ulega przekształceniu na Muzeum Narodowe, które rozpoczyna nowy okres istnienia, mieszcząc się prowizorycznie w starym gmachu na Podwalu, dawnym pałacu biskupów unickich. Rozwijają się coraz to nowe działy, a księga darów notuje długi szereg nazwisk ofiarodawców, którzy narówni ze stale kontynuowaną akcją zakupową złożyli się na dzisiejszy wygląd galerji. Nabycie w r. 1935 przez Zarząd Miejski, z inicjatywy Prezydenta Miasta, Min. Stefana Starzyńskiego, bogatej i starannie zebranej kolekcji Popławskich, stanowi w życiu muzealnej galerji dalszy etap o historycznem znaczeniu. [...]