Lites ac Res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum [Spory i sprawy pomiędzy Polakami a Zakonem Krzyżackim] Tom I [część I-II] [współoprawne] [wyd. T. Działyński] (1855)

Lites ac Res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. [Spory i sprawy pomiędzy Polakami a Zakonem Krzyżackim]. Tom I [część I-II] [współoprawne] 

Continet librum et regestrum Joannis Dlugosi, Senioris Canonici Cracoviensis de anno 1479 ad fidem codicis membran. bibl. Dzialynianae auctoritate notariali olim comprobati 

[wyd. T. Działyński] 

Posnaniae 1855, [s.n.] (Druk. L. Merzbach)

Str. [12], 354, [8], 102, [11]

Oprawa: półskórek, introligatorska (z epoki), tytulatura na licu (gotyk), 35 cm

[6] kart tabl. (portr., wizerunki pieczęci, faksym. / staloryty)

Wizerunki pieczęci w stalorytach na kartach tytułowych obu części

Ilustr. w tekście

Bibułki separujące

Tekst w jęz. łac.

Stan: db (otarcia, przybr. pow. opr., naddarcie opr. wzdłuż kraw. grzbietu - 12 cm, foxing na ca 15. str. - szczególnie widoczny na kilku pierwszych, podpis własn. na lustrze przedniej wyklejki, piecz. własn. na str. przedtyt., brak 2. bib. separ.)

    "Spory i sprawy pomiędzy Polakami a Zakonem Krzyżackim” to ciesząca się długą tradycją seria wydawnicza zapoczątkowana przez Tytusa Działyńskiego, twórcę i fundatora Biblioteki Kórnickiej. Trzy pierwsze tomy opublikowano w latach 1855–1856. 

   Oferowany tom I, w dwóch współoprawnych częściach, zawiera komplet tablic. / RZADKIE

     "Księga I zbioru naszego obejmuje "Librum et Regestrum [etc.]" Jana Długosza. Księgę tę po dziś dzień nieznaną naszym bibliografom zebrał i w prawne poświadczenia zaopatrzył ten polski polyhistor przy samym schyłku obfitego w zasługi żywota swojego: zawiera ona akta sprawy Korony Polskiej z Zakonem Krzyżaków, którą za panowania Kazimierza Wielkiego w roku 1339 sądzili delegowani Benedykta XII. Druga część księgi I zawiera zbiór przywilejów, jakiemi Krzyżacy prawa swoje popierać usiłowali. Historycy nasi a mianowicie Murinius twierdzą, że Krzyżacy nasamprzód zataili, później podrobionym przywilejem zastąpili pierwotne nadanie Konrada, księcia Mazowieckiego. W dalszym ciągu zbioru naszego, przy wywodach sprawy z r. 1422 napotykamy świadectwa złożone przed sądem o bezczelnem fałszowaniu z strony Krzyżaków takowych nadań i przywilejów. Sądziliśmy jednakże, iż rzetelność nie dozwala nam odrzucać obrony, jakkolwiek niegodnej, skoro nieprzyjaciel takową się zasłania. Przy końcu dopiero wspomnionej części umieściliśmy kilka oryginalnych dokumentów: przy jednym z nich dochowały się po dziś dzień pieczęci książąt Mazowieckich..."

        [Przedmowa T. Działyńskiego, fragm.]