Kategorie

3

2

-1

0

Nowości

Promocje

[]

Fotografie twarzy aktorów, postaci, zdarzeń i momentów uchwyconych na planie przez dziennikarza filmowego. Biało czarne fotografie przedstawiające okresy życia, które przypadały na czas szarości, rozliczania się z przeszłością, lękami ale także odrobiną humoru, sarkastycznym uśmiechem i dystansem do obecnej rzeczywistości.

Zacznijmy od zdjęć z kadr filmów dla reżyserów Polskiej Szkoły Filmowej: Andrzej Wajda, Kazimierz Kutz, Wojciech Jerzy Has, Jerzy Kawalerowicz i Tadeusz Konwicki.

Kierunek, który przypadał na okres rozliczenia z II wojną światową, a także był bodźcem do zmiany na lepsze przez obecne czynniki, otwierające nowe możliwości, umożliwiające wolność do pokazania prawdy, tego co wcześniej niemożliwe, własnych przemyśleń i wrażliwości jaka się urodziła po trudach życia i skutkach przeszłości. Pokolenie z pokaleczoną duszą, wieczną tęsknotą, strachem i smutkiem w oczach, które zostało. Reżyserzy pragnęli to wszystko pokazać poprzez różne historie w swoich filmach, dając przez to zrozumienie i chwile refleksji.

Fotografie jakie można znaleźć to np.: Matka Joanna od Aniołów, 1961 rok w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, na podstawie opowiadania Tadeusza Konwickiego.

Dokonana przez Kawalerowicza zmiana optyki widzenia świata jest skutkiem jednego z najpiękniejszych wizualnie filmów polskich. Kostiumy historyczne są umowne, a scenografia zminimalizowana. Rzeczywistość, którą przedstawia reżyser, życie w zgodzie z własną naturą, dające spełnienie, zgodnie z prawami natury w przeciwnym razie prowadzi do tragedii.

Na zdjęciach wybitni aktorzy: Mieczysław Voit, Anna Ciepielewska, Lucyna Winnicka i Maria Chwalibóg.

Nikt nie woła 1960 rok w reżyserii Kazimierza Kutza, to następna propozycja. W naszym albumie można znaleźć zdjęcia, na których są Henryk Boukołowski, Zofia Marcinkowska i Aleksander Fogiel.

Idąc dalej znajdziemy fotografie do filmu Dotknięcie nocy 1961 rok w reżyserii Stanisława Barei, człowieka który nauczył nas dystansu do siebie, wyciągania zdarzeń i momentów, w których zamiast załamywać ręce nad złym i trudnym losem można coś wyprostować nie tracąc przy tym także nadziei i poczucia humoru, które to czasami ratuje nas w najgorszych momentach. Scenariusze do filmów Barei pisało samo życie. Jak on sam mawiał „zawsze najbardziej inspirowała mnie rzeczywistość”.

Dotknięcie nocy 1961 rok kryminał i drugi film Stanisława Barei na podstawie autentycznych wydarzeń. Gdzie może jeszcze nie było można tak dobrze poznać późniejsze cechy dla filmów Barei ale nieodzowna autentyczność i pragnienie prawdy była już widoczna od pierwszych filmów w dorobku reżysera.

Na zdjęciach: Elżbieta Kępińska, Hanna Zembrzuska i Wiesław Gołas.

Wszystko na sprzedaż, 1969 rok w reżyserii Andrzeja Wajdy. Przedstawiają fotografie do filmu, który powstał po śmierci aktora Zbyszka Cybulskiego. Aktorzy w filmie zagrali samych siebie, pragnęli pokazać niezrozumienie i żal do losu za utratę przyjaciela oraz aktora, który stał się legendą i ikoną swojego pokolenia w środowisku filmowym. Przygnębienie i zagubienie jakie panowało na planie po śmierci Cybulskiego można było odczuć oglądając film, który jest oddaniem wiecznej pamięci dla odejścia legendy.

Na zdjęciach piękni i wiecznie młodzi: Elżbieta Czyżewska, Beata Tyszkiewicz i Andrzej Łapicki.

Ostatni kurs 1963 rok w reżyserii Jana Batorego. Polski kryminał z obsadą, dzięki której film nie może być zły. Klasa, rzemiosło i talent, którego nie można kupić za żadne pieniądze to cechy jakie przedstawiają aktorzy filmu. Zdjęcia przedstawiają Wieńczysława Glińskiego, którego sama twarz wyraża więcej emocji i można czytać bez potrzebnych słów. Następna fotografia przedstawia Glińskiego w towarzystwie przepięknej pani Barbary Rylskiej.

Zmierzając dalej, przez kolejne lata i zatrzymane kadry mamy film Dzięcioł 1970 rok w reżyserii Jerzego Gruzy. Klasyk, który stworzył niezapomniane filmy i seriale. Komedie, które są nam tak potrzebne. Dobre komedie! Jakich nigdy nie brakowało w jego dorobku a swoich widzów nigdy nie zawodził. Tym razem mamy komedie przedstawiającą losy mężczyzny, który pragnie wyjść spod pantofla małżonki i sprawdzić się jako wolny mężczyzna, przez co zaczyna szukać młodej kochanki. Zdjęcia które można zobaczyć, fragmenty komediowe, przedstawiają Zdzisława Maklakiewicza człowieka, którego talent nigdy nie został do końca wykorzystany, ale jego praska maniera - a przy tym wielki aktorski talent - została zapamiętana i wpisana w czołówkę polskiego filmu. Obok Maklakiewicza na nast. fotografii Wiesław Gołas, który jak jest dobra komedia to postać obowiązkowa. Na koniec na kolejnym zdjęciu obok Wiesława Gołasa, kobieta ikona i wybitny talent aktorski a przy tym skromna i zawsze elegancka Irena Kwiatkowska.

Sanatorium pod Klepsydrą 1973 rok w reżyserii Wojciecha Hasa. Film na podstawie powieści Bruno Schulza, którego nikomu nie trzeba przedstawiać. Film opowiada o mężczyźnie, który przybywa do sanatorium. Historia surrealistyczna, zawieszenie w czasie, powrót do przeszłości i głęboka refleksja. Losy człowieka, przemijanie, powrót do dzieciństwa, które w oczach dziecka zawsze będzie okresem beztroski i miłości. Tęsknota za tym co odeszło bezpowrotnie. W ekranizacji powieści Schulza główną rolę zagrał Jan Nowicki, amant polskiego ekranu, który również jest widoczny na jednym ze zdjęć.

Fotografie, które można zobaczyć to zbiór różnych momentów, skradzionych chwil, najlepszych ujęć z planu, okresu filmowego między 1961 – 1971 rokiem. Klasyki filmowe zatrzymane w kadrze, możliwość przyjrzenia się jeszcze raz chwilom, powrót i spojrzenie na wielkich aktorów, ich kreacje i wielkie role, które są dla nas tym czego się wymaga od sztuki, która nas bogaci i pokazuje losy ludzi, czasem szarych, poturbowanych przeszłością, ale dalej zmagających się z lepszym lub gorszym jutrem, aby dawać nam to - co tak ważne i potrzebne do równowagi życiowej.

Fotografia filmowa i teatralna

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium