Dekameron Polski wydawany przez Jana Kazimierza Ordyńca nr 19 [1830]
Opis
Dekameron Polski wydawany przez Jana Kazimierza Ordyńca nr 19 [1830]
Za pozwoleniem Cenzury Rządowej
Nakład: [ca] 120 egz.
Warszawa 1830, J. K. Ordyniec
Str. [2], 2-40
Oprawa broszurowa [wydawnicza], 17 cm
Winieta en tete w miedziorycie aut. Fryderyka Krzysztofa Dietricha
Stan db-. [otarcia, zagięcia i niew. naddarcia kraw. okładki, zagięcia rogów str., przetarcia i ubytki okładziny grzbietu, przybrudzenia okładki, znaczne zagięcia rogów str.].
„Dekameron Polski” wydawany przez Jana Kazimierza Ordyńca [wcześniejszego wydawcy „Dziennika Warszawskiego”] ukazywał się trzy razy w miesiącu; w sumie, od 10 stycznia do 20 września, wyszło 27 zeszytów, pogrupowanych w trzech tomach. Pismo osiągnęło nakład 120 egzemplarzy, w drugim kwartale 1830 r. miał 73 prenumeratorów , w trzecim 108.
31 grudnia 1829 r. w „Kurierze Warszawskim ” J. K. Ordyniec zamieścił Prospekt na periodyk - „Dekameron Polski”: „Redagując od trzech lat »Dziennik Warszawski«, przekonałem się, że to pismo zbyt zacieśnione w swoim początkowym planie, pomimo wszelkich moich starań niepodobna było popularniejszym uczynić [...] Postanowiłem przeto z końcem roku bieżącego zamknąć »Dziennik Warszawski«, a od nowego 1830 roku wydawać nowe pismo periodyczne pod tytułem »Dekameron Polski« [...] Stosownie do tytułu pismo to wychodzić będzie trzy razy na miesiąc, to jest 10, 20 i ostatniego każdego miesiąca, w poszytach z dwoi arkuszy i pół składających się, z jedną ryciną co miesiąc."
"Wydawca zadbał o stronę artystyczną pisma. Zapewniając sobie współpracę jednego z czołowych sztycharzy ówczesnej stolicy, realizował postulat wydawania czasopism w coraz staranniejszej szacie graficznej. Pod względem typograficznym „Dekameron Polski” należy do ciekawszych periodyków warszawskich epoki przedpowstaniowej."*
Wydawanie pisma przerwał wybuch Powstania Listopadowego; po Powstaniu J. K. Ordyniec znalazł się na emigracji w Paryżu i już nie wrócił do działalności wydawniczej; zmarł we Francji w 1863 roku.
* Hanna Tadusiewicz „Uwagi o Dekameronie Polskim J. K. Ordyńca” [fragment]