Prezentujemy antykwaryczny rarytasik: dwie szerokopółskórkowe, wielobarwne, skóroplastyczne oprawy introligatorskie autorstwa mistrza Franciszka Joachima Radziszewskiego (1876-1941) - bodaj najczęściej plagiatowanego "oprawcę" XX wieku.

Radziszewski często sygnował swoje prace, zwłaszcza samodzielne, nie będące wytworem czeladników, ślepymi tłokami dwojakiego rodzaju: monogramem inicjałowym lub "F. J. Radziszewski, Warszawa" - takimże tłoczeniem opatrzone są prezentowane egzemplarze. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne, marmoryzowane okleiny, wyklejki oraz brzegi kart. 
Sztuka introligatorska Radziszewskiego szła niejako pod prąd nowoczesnym tendencjom artystycznym. Jego indywidualny styl ukształtował się pod wpływem angielskich idei sięgania do korzeni rzemiosł, do sztuki średniowiecznej. To mieszanka estetyki średniowiecznej, oprawy klasycystycznej i empirowej z elementami sztuki narodowej – folkloru zakopiańskiego. Charakterystyczne dla jego prac są liczne tłoczenia złotem, własnoręcznie zaprojektowanymi tłokami o fantazyjnym rysunku motywów roślinnych, zwierzęcych bądź symbolicznych. Filigranowe złocenia wykonywane na barwnym, zwykle czerwonym i zielonym tle dawały oprawom efekt barwności, mimo iż same oprawy introligator wykonywał zwykle z naturalnej, cielęcej skóry. Kontynuatorem sztuki Franciszka Joachima Radziszewskiego był jego syn, Stefan.

Tekst w oparciu o: W. Łysiak, Empireum / E. Pokorzyńska, Z dziejów introligatorstwa warszawskiego XIX i 1. połowy XX wieku.